Οι πρωτοπρεσβύτεροί μας.

1. παπα-Χρῖστος Κυριακόπουλος

Βιογραφικὸ σημείωμα

Ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Χρῖστος Κυριακόπουλος γεννήθηκε στὸ Περδικονέρι Γορτυνίας τὸ 1951. Χειροτονήθηκε ὑπὸ τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Ἀττικῆς Δωροθέου, διάκονος τὸ 1975 καὶ πρεσβύτερος τὸ 1978. Ἔκτοτε ὑπηρετεῖ ὡς ἐφημέριος στὸν Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Κηφισιᾶς. Τὸ θέρος τοῦ 2010 ὁρίστηκε ὡς Γενικὸς Ἀρχιερατικὸς Ἐπίτροπος τῆς νεοσυστάτου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ. Τυγχάνει ἀπόφοιτος τῆς Ῥιζαρείου Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς καὶ πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Ἐδίδαξε στὴν Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση ὡς καθηγητὴς θεολόγος στὸ Πειραματικὸ Γυμνάσιο καὶ Λύκειο Ἀναβρύτων, ἀπ᾿ ὅπου ἀφυπηρέτησε τὸ 2009. Εἶναι ἔγγαμος μὲ τέσσερα τέκνα.

Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἔδειξε τὴν κλίση του πρὸς τὴν μουσική, τὴν ὁποία διδάχθηκε ἀρχικὰ στὴ Ῥιζάρειο καὶ στὴ συνέχεια, στὸ Ὠδεῖο Ἀθηνῶν καὶ στὸ Ἑλληνικὸ Ὠδεῖο, ἀπ᾿ ὅπου ἔλαβε δίπλωμα Βυζαντινῆς Μουσικῆς, μὲ ἄριστα παμψηφεί. Εἶναι διευθυντὴς τῆς Σχολῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καὶ Ὠρωποῦ, καλλιτεχνικὸς διευθυντὴς τῶν Σχολῶν Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων α) Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς, β) Θηβῶν καὶ Λεβαδείας, καθὼς ἐπίσης καὶ διευθυντὴς τῆς πολυμελοῦς χορωδίας «Βυζαντινὴ Κυψέλη», τῆς ὁποίας τυγχάνει ἱδρυτής. Ἀσχολεῖται συστηματικῶς μὲ τὴν μουσικὴ λαογραφία, τὴν συλλογὴ καὶ καταγραφὴ δημοτικῶν τραγουδιῶν, κυρίως τῆς Πελοποννήσου. Εἶναι γνώστης καὶ δάσκαλος τοῦ παραδοσιακοῦ μουσικοῦ ὀργάνου «Ψαλτήριον» (Κανονάκι).

Ἔχει πραγματοποιήσει πολλὲς ἠχογραφήσεις μὲ ἐκκλησιαστικοὺς ὕμνους, καθὼς καὶ παραδοσιακὰ τραγούδια. Ἀξιόλογη ἠχογράφηση θεωρεῖται ἐκείνη, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε μετὰ ἀπὸ ἔρευνά του γιὰ τὸν Θούριο τοῦ Ρήγα Βελεστινλῆ. Ἐπίσης, ἔχει ἑρμηνεύσει τὸν πρωταγωνιστικὸ ρόλο στὸ θρησκευτικὸ ὀρατόριο – ραψωδία «Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός», σὲ μουσικὴ Σωκράτη Βενάρδου καὶ ποίηση Κώστα Χωρεάνθη. Ἄλλες σημαντικὲς ἠχογραφήσεις του, σὲ μονωδιακὴ ἐκτέλεση, καθὼς καὶ μὲ τὴ χορωδία «Βυζαντινὴ Κυψέλη», συνοδείᾳ παραδοσιακῶν λαϊκῶν ὀργάνων, θεωροῦνται οἱ ψηφιακοὶ δίσκοι: «Ἡρωϊκοὶ Ἀντίλαλοι τοῦ Μοριᾶ», «Παραδοσιακὰ Τραγούδια τοῦ Γάμου καὶ τῆς Χαρᾶς», «Μνῆμες τοῦ Μοριᾶ», «Λεβέντικοι Ῥυθμοί» καὶ «Κιβωτὸς Ἀσμάτων». Τὸ 2006 συνέθεσε, ἐνορχήστρωσε καὶ παρουσίασε τὸ βυζαντινὸ ὀρατόριο «Ὕμνος τῆς Ἀγάπης», σὲ στίχους τοῦ Καθηγητοῦ Ἠλία Οἰκονόμου. Τὸ 2009 κυκλοφόρησε τιμητικῶς ἀπὸ τὸ Γ´ Πρόγραμμα τῆς Ἑλληνικῆς Ῥαδιοφωνίας ἡ Ἀνθολογία Ὕμνων «Αἶνοι» μὲ ἠχογραφήσεις του. Ἐπὶ πολλὰ χρόνια, συνεργάζεται σὲ θέματα παραδοσιακῆς μουσικῆς μὲ τὴν κρατικὴ ῥαδιοφωνία καὶ τηλεόραση.

________________________________________

                Ἀναλυτικά

Ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Χρῖστος Κυριακόπουλος γεννήθηκε τὸ 1951 στὸ Περδικονέρι Γορτυνίας Ἀρκαδίας καὶ ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ἔδειξε τὴν κλίση του πρὸς τὴν μουσική. Πρῶτος διδάσκαλός του στὴν Βυζαντινὴ Μουσική, ὁ μουσικοδιδάσκαλος Δημήτριος Παναγιωτόπουλος-Κοῦρος, στὴ Ριζάρειο Σχολή, τῆς ὁποίας τυγχάνει ἀπόφοιτος. Ἀργότερα διηύρυνε καὶ ὁλοκλήρωσε τὴν Μουσική του Παιδεία, στὸ Ὠδεῖο Ἀθηνῶν καὶ στὸ Ἑλληνικὸ Ὠδεῖο. Εἶναι πτυχιοῦχος καὶ διπλωματοῦχος τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς. Ἐπίσης, εἶναι πτυχιοῦχος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Ἔχει διακονήσει τὸ Ἱερὸν Ἀναλόγιον, ὡς Πρωτοψάλτης. Ἀπὸ τριακονταετίας ὑπηρετεῖ ὡς ἐφημέριος στὸν Μητροπολιτικὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Κηφισιᾶς, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς καὶ παραλλήλως ὡς Καθηγητὴς Θεολόγος στὸ Πειραματικὸ Γυμνάσιο Ἀναβρύτων. Διευθύνει τὴν Σχολὴ Βυζαντινῆς Μουσικῆς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς, καθὼς ἐπίσης καὶ τὴν πολυμελῆ Χορωδία «Βυζαντινὴ Κυψέλη», τῆς ὁποίας τυγχάνει ἱδρυτής. Εἶναι συνεργάτης στὸν Ραδιοφωνικὸ Σταθμὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπου ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν διετέλεσε συντονιστὴς τῶν ἐκπομπῶν Βυζαντινῆς καὶ Παραδοσιακῆς Μουσικῆς καὶ τακτικὸς συνεργάτης τῆς Ἑλληνικῆς Ραδιοφωνίας.

Συνεχίζει ἀθόρυβα καὶ συστηματικὰ τὴν παράδοση τῶν Λειτουργῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι μὲ ζῆλο καὶ αὐταπάρνηση δίδαξαν, κατέγραψαν καὶ διέσωσαν μαζὶ μὲ τὴν Ψαλτική μας Τέχνη καὶ τούς θησαυρούς τῆς Δημοτικῆς μας Μουσικῆς. Ἀσχολεῖται συστηματικὰ μὲ τὴν μουσικὴ λαογραφία καὶ τὴν καταγραφὴ Δημοτικῶν Τραγουδιῶν, κυρίως τῆς Πελοποννήσου. Ἡ Ἑταιρεία Πελοποννησιακῶν Σπουδῶν, τῆς ὁποίας εἶναι μέλος καὶ ἐπιστημονικὸς συνεργάτης, ἐξέδωσε μελέτες του, μὲ καταγραφὲς Δημοτικῶν Τραγουδιῶν σὲ Βυζαντινὴ καὶ Εὐρωπαϊκὴ Μουσική.

Εἶναι γνώστης καὶ διδάσκαλος τοῦ παραδοσιακοῦ Μουσικοῦ ὀργάνου «Ψαλτήριον» (Κανονάκι). Ἔχει πραγματοποιήσει πολλὲς ἠχογραφήσεις μὲ ἐκκλησιαστικοὺς ὕμνους, καθὼς καὶ παραδοσιακὰ τραγούδια. Ἀξιόλογη ἠχογράφηση θεωρεῖται ἐκείνη, ἡ ὁποία πραγματοποιήθηκε μετὰ ἀπὸ ἔρευνά του γιὰ τὸ Θούριο τοῦ Ρήγα Βελεστινλῆ καὶ τὴν ὁποία ἐξέδωσε σὲ ψηφιακὸ δίσκο, ἡ «Ἐπιστημονικὴ Ἑταιρεία Μελέτης Φεῤῥῶν - Βελεστίνου Ρήγα». Μάλιστα παρουσιάστηκε στὸν Βόλο, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος κ.κ. Ἰγνατίου, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως διακοσίων ἐτῶν, ἀπὸ τὸν μαρτυρικὸ θάνατο τοῦ Πρωτομάρτυρα τῆς Λευτεριᾶς. Ἐπίσης ἔχει ἑρμηνεύσει τὸν πρωταγωνιστικὸ ρόλο στὸ θρησκευτικὸ ὁρατόριο – ῥαψωδία «Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός» σὲ μουσικὴ Σωκράτη Βενάρδου καὶ ποίηση Κώστα Χωρεάνθη, τὸ ὁποῖο παρουσιάστηκε σὲ πολλές πόλεις τῆς Ἑλλάδος. Ἄλλες ἀξιόλογες ἠχογραφήσεις του, σὲ μονωδιακὴ ἐκτέλεση καθὼς καὶ μὲ τὴ χορωδία «Βυζαντινὴ Κυψέλη» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀττικῆς, ποὺ ὁ ἴδιος διευθύνει, συνοδείᾳ παραδοσιακῶν λαϊκῶν ὀργάνων, θεωροῦνται οἱ: «Ἡρωϊκοὶ Ἀντίλαλοι τοῦ Μοριᾶ», «Παραδοσιακὰ Τραγούδια τοῦ Γάμου καὶ τῆς Χαρᾶς», «Μνῆμες τοῦ Μοριᾶ», «Λεβέντικοι Ῥυθμοί» καὶ «Κιβωτὸς Ἀσμάτων». Προσφάτως συνέθεσε, ἐνορχήστρωσε καὶ παρουσίασε τὸ βυζαντινὸ ὀρατόριο «Ὕμνος τῆς Ἀγάπης», σὲ στίχους τοῦ Καθηγητοῦ Ἠλία Οἰκονόμου.

Ὁ γνωστὸς φιλόλογος καὶ μουσικολόγος κ. Γεώργιος Ἀγγελινάρας γράφει γιὰ τὸν π. Χρῖστο: «Ὁ π. Χρῖστος Κυριακόπουλος, ἀνήκει στὴν κατηγορία τῶν κληρικῶν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι πέρα ἀπὸ τὰ εἰδικὰ ἱερατικά τους καθήκοντα, προσφέρουν καὶ ἔργο πολύτιμο γιὰ τὴν διάσωση καὶ διάδοση τῆς Ἐθνικῆς μας Μουσικῆς».
Στο συγγραφικό έργο του πρωτοπρεσβύτερου π. Χρῖστου Κυριακόπουλου ανήκουν και τα
1. "ΔΕΣΜΗ ΓΟΡΤΥΝΙΑΚΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ" και
2. "ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΘΡΗΝΟΥ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ"

              

2. ΠΡΩΤ/ΡΟΣ Π. ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Γεννήθηκε στο Περδικονέρι το 1938. Μετά τις εγκύκλιες σπουδές, που επραγματοποίησε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, εφοίτησε (1959-1961) στο Ανώτερο Εκκλησιαστικό Φροντιστήριο της Ριζαρείου Σχολής.

Το 1963 ενυµφεύθη και απέκτησε δύο τέκνα και εξ αυτών τέσσερα εγγόνια. Το επόμενο έτος 1964 (15/11) χειροτονήθηκε Διάκονος στην Καλαμάτα, το ίδιο έτος (22/11) Πρεσβύτερος στο χωριό Ελληνικό Γορτυνίας και στη συνέχεια διορίσθηκε (24/11) εφημέριος στον Ι. Ναό Αγίας Τριάδος στην Πύλο Μεσσηνίας και παράλληλα Αντιπρόσωπος του Μητροπολίτου και Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου.

Την ιερά Επιστήμη εσπούδασε στη Θεολογική Σχολή του ΕΚΠΑ (1969-1973) και ως πτυχιούχος της ενεγράφη, στη συνέχεια, στη Φιλοσοφική Σχολή του ιδίου Πανεπιστημίου. Παράλληλα υπηρέτησε ως εφημέριος σε διάφορους Ι. Ναούς της Ι. Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος και ακολούθως της Ι. Μητροπόλεως Αττικής, ενώ από 12-9-1974 διορίσθηκε εφημέριος και μετέπειτα Προϊστάμενος του Ι. Ναού Αγίου Δημητρίου Κηφισιάς, όπου και υπηρετεί μέχρι σήμερα. Το έτος 1975 έλαβε το οφφίκιο του Οικονόμου και το επόμενο έτος 1976 το όμοιο του Πρωτοπρεσβυτέρου δια χειρών του Μητροπολίτου κυρού Δωροθέου.

Ως εκπαιδευτικός (θεολόγος) διορίσθηκε και υπηρέτησε Καθηγητής σε διάφορα, επαρχιακά και µη Γυμνά- σια και Λύκεια. Επίσης διορίσθηκε κατ’ επιλογήν Καθηγητής Ηθικής Αγωγής στη Σχολή Αστυφυλάκων στην Αθήνα. Εξάλλου µε ενέργειές του ιδρύθηκε το 1987 και στεγάσθηκε σε κτίριο που επεμελήθη ο ίδιος της οικοδόμησής του, το «Ενοριακόν Πνευματικόν και Φιλανθρωπικόν Ίδρυμα ο Άγιος Δημήτριος Κηφισιάς», του οποίου και διορίσθηκε πρώτος Πρόεδρος από τον τότε Μητροπολίτη Αττικής.

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Παπανικολάου, του οποίου ενωρίς αναγνωρίσθηκε ιδίως η διοικητική και δια- χειριστική του ικανότητα και ευελιξία από την προϊσταμένη του πνευματική και διοικητική Αρχή, επιφορτίσθηκε πέρα των παραπάνω, µε σημαίνοντα διακονήματα της Ι. Μητροπόλεως Αττικής και της ενορίας του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Δημητρίου Κηφισιάς.

Έτσι διορίσθηκε Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ναού και από το έτος 1983 υπηρετεί επιπλέον ως Μέλος του Επισκοπικού δικαστηρίου, ως Πρόεδρος του Φιλοπτώχου Ταμείου του Ι. Ναού και Μέλος του Κεντρικού Φιλοπτώχου Ταμείου της Ι. Μητροπόλεως Αττικής. Από το 1985 διορίσθηκε ιεροκήρυκας του ιδίου Ι. Ναού και επίσης Μέλος του Μητροπολιτικού Συμβουλίου. Παράλληλα του ανετέθη η διεύθυνση του Φιλιππιδείου Ιδρύματος, για το έργο δε αυτό ετιμήθη µε την ευαρέσκεια του τότε Μητροπολίτου Αττικής. Τέλος έχει διορισθεί Πρόεδρος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Άγιος Δημήτριος, που λειτουργεί στον Ι. Ναό όπου και υπηρετεί.

Παραθέσαμε όσα αφορούν την πορεία του Πρωτοπρεσβυτέρου Ιωάννη Παπανικολάου, μιας εκκλησιαστικής προσωπικότητας, που έχει καταδειχθεί σημαίνουσα για την Ι. Μητρόπολη και την ενορία του Αγίου Δημητρίου, όπου και υπηρετεί.

Ειδικότερα τα παραθέσαμε προς γνώση και μίμηση, έχοντας μάλιστα υπόψει τόσο το μορφωτικό του επίπεδο και τη συμμετοχή του σε επιμορφωτικά σεμινάρια σε διαδικασίες δια βίου εκπαίδευσης, όσο και τα χαρακτηρολογικά και υπηρεσιακά του δεδομένα ως Προϊσταμένου, μαζί και µε την πορεία της επιτυχούς εν γένει εκκλησιαστικής διακονίας του. Σε αυτά επιπροστίθεται το προσωπικό του χάρισμα, που είναι η ικανότητά του για αποτελεσματική εκκλησιαστική διοίκηση και διαχείριση.

Στο επίπεδο αυτό πράγματι διαγιγνώσκεται σαφώς το σημαντικό για την εκκλησιαστική διακονία διοικητικό χάρισμα του εν λόγω κληρικού. Ο ίδιος το υλοποιεί και το αξιοποιεί µε διαχειριστική επιδεξιότητα και µε επίγνωση στα ενοριακά πράγματα, τόσο μάλιστα, όσο πρέπει να έχει κανείς υπόψει, ότι τίποτε στις κοινωνίες των ανθρώπων και στην Εκκλησία φυσικά δεν πορεύεται µε αυτοματισμό. Τα πάντα πορεύονται θετικά µόνο µε πρόνοια και λογική διαχείριση του ικανού και φωτισμένου ανθρώπου που έχει την ευθύνη τους. Ο Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Παπανικολάου διαθέτει και πνεύμα προνοίας, και πείρα λογικής διαχείρισης.

Η προσφορά του ως λειτουργού, ποιμένα και διοικητή της ενορίας του Ι. Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Δημητρίου Κηφισιάς, συνιστά μιαν άρτια και επαινετή, σύγχρονη δε, προσφορά στην Εκκλησία του Χριστού και στην Ι. Μητρόπολη Κηφισιάς Αμαρουσίου και Ωρωπού.

Μεγεθύνεται δε τόσο µάλλον, όσον ο ίδιος δρα αθόρυβα, όλως διακριτικά και µε σεμνότητα, αλλά καθόλου λιγότερο και µε παραγωγή έργου σπουδαίου, τόσο σε πνευματικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.

Ο Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Παπανικολάου έχει βιώσει ευόρκως δι’ όλου του βίου του τους ογκόλιθους των αυστηρών ευθυνών του ιερατικού αξιώματός του. Επίσης, το υψηλό φρόνημα και την χρηστότητα του προσωπικού του ήθους. Βιώνει συνεπώς, αφενός το «αείν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων» και αναμφίβολα δικαιούται την αναγνώριση: «όντως νικητής συ και διά πάντων αριστεύς, ω θαυμάσε. Νικών γαρ …νυν πάντας νικάς χρηστότητι».